Misschien zit het in de lucht, maar de afgelopen weken hoor ik van mijn coachingsklanten opvallend veel over dezelfde vermoeidheidsklachten: “Ik ben 's avonds op. Ik kan het niet meer opbrengen om …” (vul in: te gaan sporten/gezond te eten/niet te snoepen/etc)
Ze verwachten dan waarschijnlijk van mij dat ik ze een schop onder hun kont geef. Dat ik met mijn vuist op tafel sla en roep: “Maar jij KAN dit! Ga ervoor! Wees sterk!” Maar dit is verre van waar, want ik begrijp je. Ik weet hoe het is om je zo te voelen, ik ben ook geen robot.
Ieder mens heeft een “batterijtje” met energie en bij de één loopt die soms wat sneller leeg dan bij de ander. Als je 's ochtends vroeg op staat om je gezin te helpen klaarmaken, zelf gaat werken, boodschappen doet, schoonmaakt, eten kookt, laat slaapt; vind je het dan gék dat 's avonds je batterij leeg is? Ik niet.
Ik maak vaak de vergelijking dat discipline als een spier is die ook vermoeid raakt. Als je hier de hele dag al aanspraak op maakt vanwege je beroep of andere verplichtingen, is die 's avonds gewoon op. Periodes van stress en ziekte maken het vervolgens extra moeilijk om je nog bezig te houden met dingen als gezonde voeding en sport...
Het vervelende is dat deze situatie een neerwaartse spiraal creëert: Het niet sporten zorgt voor verminderde algehele fitheid en een slecht slaappatroon zorgt voor een lager energieniveau. Daarnaast zorgt je afnemende conditie dat die drempel om weer te beginnen met sporten alleen maar hoger raakt, want voor je gevoel ben je weer “terug bij af”. Allemaal extra obstakels dus. Maar hoe zorg je er nou voor dat je die cyclus doorbreekt?
Allereerst: Besef dat wat je nu ervaart volledig menselijk is. We hebben allemaal periodes waarbij we even wat minder presteren. Jezelf omlaag praten omdat je vindt dat je het anders had moeten doen helpt hier niet bij, omdat dit alleen maar nóg meer energie vraagt. Probeer dus te accepteren dat je nu wat meer rust nodig hebt en pak die dan ook.
Als we vriendelijkheid naar onszelf oefenen gaan we ook meer plezier krijgen in dingen doen die goed voor onszelf zijn.
Probeer ook eens je situatie van de afgelopen periode te evalueren. Hoe was je energieverdeling in deze tijd? Stel jezelf bijvoorbeeld de volgende vragen:
-Zou je bepaalde dingen kunnen laten die loze aandacht vragen? -Zou je een beter slaappatroon kunnen ontwikkelen?
-Zou je sociale media wat meer aan de kant moeten schuiven?
-Zou je meer steun van je omgeving kunnen vragen?
-Zou je slimmer boodschappen moeten gaan doen?
Of -als dat mogelijk is- misschien investeren in een maaltijdbezorger met verse boodschappen? Of misschien tijdelijk een oppas of schoonmaker inhuren om meer ruimte voor jezelf te creëren? Of misschien zelfs wat minder gaan werken of minder vrijwilligerswerk te gaan doen?
Kortom: Wat kan JIJ doen zodat JIJ weer op nummer 1 gaat staan? Want zolang je batterij je huidige leven niet aan kan, kan je ook niet extra investeren in jezelf. Sterker nog, zolang jij niet vitaal en optimaal functioneert, leidt ook je carrière en/of relaties hieronder.
"Als je er vanuit gaat dat je in de toekomst nog steeds hetzelfde batterijtje hebt als die je nu bezit: hoe kan je er dan tóch voor zorgen dat je blijft bewegen en gezond eet?"
Reflecteren is moeilijk, zeker als het om zoiets onmeetbaars als je eigen leven gaat. Dingen opschrijven helpt, zoals het beschrijven van je dagtaken, gewoontes en je energieverdeling daarin. Of teken bijvoorbeeld een mindmap om je leven in kaart te brengen. Wat ik vaak doe is een nachtje (of langer) weggaan, alleen en helemaal offline. Een mooi moment om uit mijn huidige patronen te stappen en te reflecteren hoe alles gaat en waar het nu echt om draait.
Ik geloof -en ervaar zelf- dat van een afstandje naar je leven kijken en dit bewust aan te passen je veel verder helpt dan die trein maar door te laten denderen en er hopeloos achteraan te rennen. Mocht je mijn hulp nodig hebben om er achter te komen waar jij ruimte en energie kan creëren neem dan contact met mij op. Met een lieve groet, Mariska
Kommentare