.png)
We leven in een bizarre tijd, waarin we moeten wennen aan de nieuwe werkelijkheid. Een leven waarin we balanceren tussen de storm van het dagelijks nieuws en de stilte van het gemis. Gemis van dierbaren die we niet kunnen vasthouden. Gemis van ons oude leven wat nu opeens zo zorgeloos lijkt... Zorgeloos erop uit gaan, plezier hebben of simpelweg samenkomen om te bewegen, het lijkt allemaal zo lang geleden.
Onze levens veranderen en daarmee ook onze routines. Routines die ons zoveel rust gaven, die ons hielpen om structuur in de dag te brengen en onze doelen te behalen. Het is alsof onze structuur als een kaartenhuis in elkaar is gevallen en daarmee ook onze routines van bewegen, goede gewoontes, slaap en voeding. Maar hoe bouw je in tijden van crisis dit kaartenhuis weer op?
Laten we beginnen met te erkennen dat het "falen" van routines in deze tijd volledig menselijk is. Tegen een crisis als deze is geen mens opgewassen, dus ook jij niet. Het nieuws, het gemis, de veranderde omstandigheden, het zorgt voor veel meer emoties dan we gewend zijn. Die emoties vragen nu eenmaal wat meer aandacht en energie van je op dit moment, dus is het niet gek dat je steken laat vallen.
Waarom zou je alles niet wat dragelijker maken door te beginnen met jezelf in deze situatie te begrijpen? Begrip en compassie voor jou als individu is wat je kan helpen om wat meer rust te voelen, om niet van alles van jezelf te moeten. Die rust kan je gebruiken om nieuwe energie op te doen en langzaam te beginnen met het opbouwen van jouw nieuwe kaartenhuis.
Bedenk eens door welke oude gewoonte jij je op dit moment écht beter door zou voelen. Welke routine zorgt ervoor dat jij direct positiever de dag beleeft? Betere slaap? Op vaste momenten bewegen? Minderen met technologie? Bedenk één ding wat jou nu écht goed zou doen en begin daar eerst eens rustig mee. Omdat we van onszelf vinden dat we weer "snel de normale moeten worden" willen we alle oude gewoontes direct weer terug oppakken. Hierdoor nemen we teveel hooi op ons vork en falen we des te sneller. Gun jezelf dus de tijd en kies er één uit. Een bergbeklimmer begint ook eerst met de onderste steen.
Ook als die ene routine af en toe niet lukt, is het zaak om te blijven oefenen met begrip en compassie voor jezelf en de situatie. Probeer het morgen gewoon nog een keer, geef niet op omdat je denkt dat je het niet kan. Zodra je lijf en hersenen merken dat je je fijner voelt door die ene activiteit, zal je beloningssysteem worden aangesproken. Deze zorgt ervoor dat je de activiteit blijft herhalen, waardoor het weer een routine wordt. Ook dit heeft even tijd nodig. En als de routine weer een feit is, voel jij je fitter en blijer waardoor je ook weer positiever in het leven komt te staan!
Pas daarna begin je met de volgende stap. Een nieuw doel waar je mee aan de slag kan en je weer de tijd voor gaat nemen. Schijf desnoods je doelen op in orde van belangrijkheid. Maar let wel; die belangrijkheid bepaalt alleen jij! Niet je trainer, je partner of hetgeen waarvan jij denkt dat die het "gezondst" zou moeten zijn om mee te beginnen. Kies datgene waar jij als mens je fijner door zou voelen, waar jij weer energie van krijgt. Alleen dan werkt het!