.png)
Het was een koude dag in april. Samen met Marco (Fitfanaat en tevens goede vriend) liep ik richting de start van Strong Viking Run. We hadden ons opgegeven om -samen met andere Fitfanaten- 13 kilometer lang te gaan bikkelen door de modder. We waren vrolijk, uitgelaten en voelde een gezonde spanning. "Weet je wat zo mooi is?" zei ik nog tegen hem: "Dat we zo gezegend zijn om zèlf onze uitdaging te mogen uitkiezen." Na een geweldige dag en succesvolle finish lag een week later mijn volgende uitdaging voor de deur. Deze was helaas een stuk minder vrolijk en uit vrije wil...
Op 26 april 2023 hoorde ik de woorden die ik nooit meer zal vergeten: "De bobbel in je borst is borstkanker." Mijn vriend was nog niet eens schoon verklaard van zijn ziekte en we konden zo de volgende rollercoaster weer instappen. Wat volgde was een behandelingstraject met o.a. 7 maanden chemotherapie, waarvan ik -terwijl ik dit schrijf- nog aan het herstellen ben.
Toen ik de diagnose kreeg was gek genoeg mijn eerste reactie: Daar gáát mijn triathlon! Op zo'n moment kan je de daadwerkelijke impact van zo'n diagnose niet overzien. Daarbij was ik ook net gestart met een trainingstraject van fietsen, hardlopen en zwemmen, waar ik ontzettend veel kracht en geluk uit haalde tijdens mijn overspannenheid. Maar de triathlon moest ik laten gaan. Althans, voor nu. Zo lang mogelijk blijven bewegen tijdens chemo werd mijn nieuwe doel. En dat werd dan ook de rode draad in mijn behandelingstraject.
Blijven bewegen tijdens een chemotherapietraject wordt ten zeerste aangeraden door onderzoekers en oncologen. Chemotherapie valt onder andere je spiermassa aan, waardoor krachttraining de voornaamste sport is om te blijven beoefenen. Hierdoor zal je niet alleen tijdens, maar ook ná je traject sneller herstellen.
Vrouwen met borstkanker die een bewegingsprogramma volgen tijdens chemotherapie hebben minder last van bijwerkingen als vermoeidheid, conditieverlies, misselijkheid en pijn. Dat blijkt uit een onderzoek dat werd geleid door prof. dr. Neil Aaronson van het Antoni van Leeuwenhoek. (Bron: avl.nl)
Via het Meander ziekenhuis kwam ik aanraking met Stichting Tegenkracht. Een stichting die maatwerkprogramma's verzorgt op gebied van vitaliteit tijdens kanker. Via hun kon ik starten met oncologisch fysiotherapie vanaf de allereerste behandeling, wat een uitkomst! Want met sporten heb ik veel ervaring, maar sporten met kanker is een heel ander verhaal.
De eerste maanden was het veel puzzelen met hoe en wanneer ik kon bewegen. Maar op een gegeven moment kwam er een routine in. Elke behandelingscyclus duurde 3 weken: Week #1 was de zwaarste kuur en in mijn geval blies die mij volledig omver. De laatste dag van die week ging ik naar de fysio, om mijn lijf weer voorzichtig in beweging te zetten. Dan kwam week #2 met de lichtere kuur, waar ik probeerde mijn sporten verder op te bouwen. Vaak nam ik ook een massage, om de opgebouwde spanning los te laten. Week #3 was de rustweek, waarin ik meerdere intensievere work-outs probeerde te volbrengen. En dan kwam het riedeltje weer van voorafaan. In totaal kreeg ik 9 van deze cyclussen voor mijn kiezen, met ieder zijn eigen uitdaging en overwinningen.
Vanaf de eerste chemo ben ik alles gaan bijhouden in een videodagboek. In eerste instantie om vast te leggen of sporten daadwerkelijk mogelijk was, maar het werd zoveel meer dan dat. Het werd mijn houvast, afleiding, verwerking en soms ook motivatie. Het delen van deze video met jullie is voor mij de laatste stap in deze fase. Ik nodig je uit om hem te kijken op een voor jou geschikt moment, omdat ik me kan voorstellen dat hij voor sommige mensen best heftig kan binnenkomen.
Update 17-01-2024:
Zo'n 2 weken geleden heb ik mijn borstbesparende operatie gehad en deze is goed verlopen. Mijn herstel verloopt zeer voorspoedig, ik heb weer energie en de littekens genezen mooi. Ik heb vandaag zelfs alweer rustig mijn bovenlijf getraind! Rust nemen vanwege de operatie kwam ook mijn herstel van de chemotherapie extra ten goede, waardoor er nog meer klachten naar de achtergrond zijn verdwenen.
Tevens hebben we ook al de uitslag van mijn operatie binnen, daarbij was er goed en minder goed nieuws. Het goede nieuws is dat er geen kankercellen in de poortwachtersklier of snijranden zijn gevonden, hoera! Het minder goede nieuws is dat er nog wel restcellen zijn aangetroffen. De chirurg sprak in eerste instantie van een resterende tumor van 1,3 centimeter (deze was voorafgaande aan de chemo 2 cm). We zijn daar ontzettend van geschrokken, want dit was toch wel een aanzienlijk groot overblijfsel! Maar een week later kwamen we er -dankzij de oncoloog- achter dat dit waarschijnlijk een verspreking was. Het gaat om een gebied van 1,3 cm met restcellen. Dat maakt het verhaal gelukkig een stuk optimistischer! De chemo heeft zijn werk goed gedaan.
Omdat er dus nog wel restcellen zijn gevonden, ga ik een vrij uitgebreide nabehandelingsfase in: 3-5 weken bestralingen en 14 x om de 3 weken immunotherapie met hieraan een lichtere vorm van chemo aan het infuus gevoegd. Dit is allemaal preventief, maar tegelijkertijd ook niet niks... Over een kleine 2 weken krijg ik mijn eerste "portie" en gaan we merken of en hoeveel bijwerkingen hieraan vast zitten. Hiervan zal ik niet zo ziek worden als de chemotherapie van afgelopen jaar. Toch vraagt dit wel weer om een flinke nieuwe dosis incasseringsvermogen, veerkracht en vechtlust. Ik verwacht deze behandeling pas rond november 2024 af te kunnen ronden.
In principe mag ik mijzelf nu kankervrij noemen, al zullen de scans in de toekomst dit daadwerkelijk mogen uitwijzen. De nabehandeling zal daar extra zekerheid aan gaan geven. Maar voor nu mag ik leunen op het feit dat de chemotherapie zijn werk heeft gedaan en mij mentaal zó sterk heeft gemaakt, dat ik de komende periode aan behandelingen ook nog wel aan kan!